اختلال دوقطبي پيشرونده يك نوع از اختلالات خلقي مي باشد كه به سرعت در فرد تغييراتي را به وجود مي آورد و با علائم افسردگي و شيدايي همراه مي باشد.
در اين اختلال غرد بيمار چند روز يا چندماه را سرخوش و شيدا است و به صورت ناگهاني وارد دوره افسردگي مي شود.
فرد در دوران شيدايي بسيار پرانرژي و فعال است و سرخوشي را به خوبي تجربه مي كند و بسيار صحبت مي كند و كارها را با انرژي بسيار زياد انجام مي دهد.
اما همين فرد به طور ناگهاني گوشه گير مي شوند و نااميد و بدون انگيزه هستند آن ها اميد به زندگي ندارند و افكار منفي مانند مرگ و خودكشي به سراغ آن ها مي آيد.
در اختلال دوقطبي پيشرونده در زندگي فرد اختلالاتي به وجود مي آيد و زندگي فرد به طور كامل مختل مي شود.
اين اختلال به عوامل همچون ژنتيكي و محيطي مربوز مي شود و به خاطر اين علائم اتفاق مي افتد و علائم آن را مي توان با دارو و روش هاي روان درماني مانند شناختي رفتاري كنترل كرد.
در اين مقاله به بررسي اختلال دو قطبي پيشرونده، شرح علائم و درمان آن مي پردازيم.
اختلال دوقطبي پيشرونده
اختلال دوقطبي پيشرونده نوعي از اختلال دوقطبي مي باشد و مي تواند از ادغام اختلال قطبي نوع يك و نوع دو به وجود آيد.
در اين اختلال فرد به نوساناتي دچار مي شود و ممكن است در طول سال افسردگي و شيدايي را چهار بار تجربه كند.
افرادي كه اختلالات دو قطبي پيشرونده را تجربه مي كنند ممكن است چند روز بسيار سرخوش و شيدا باشند و انرژي لازم براي كارها را داشته باشند و بعد از تمام شدن سرخوشي وارد دوره افسردگي شوند.
بسياري از افرادي كه به اختلال دو قطبي دچار مي شوند حدود 10 درصد از آن ها اختلال دو قطبي پيشرونده را تجربه مي كنند.
اختلال دو قطبي پيشرونده با نام هاي ديگري شناخته شده است و مي توان آن را به عنوان اختلال تناوب سريع يا اختلال تناوب بسيار بسيار سريع شناخت.
افرادي كه اختلالات دوقطبي آن ها بسيار شديد است ممكن است نوسانات خلقي را بيش از چهار بار در سال تجربه كنند و در مواقعي ممكن است خلق فرد هر 48 ساعت تغيير كند.
در اين هنگام فرد هر 48 ساعت مي تواند افسردگي را تجربه كند و بعد دوره شيدايي را و هم چنين عكس آن هم اتفاق مي افتد.
نشانه هاي اختلال دوقطبي پيشرونده
افسردگي
فرد هنگامي كه به فسردگي دچار شود احساس غم و ناراحتي زيادي به سراغش مي آيد او علائمي مانند گريه هاي زياد، نااميدي، عدم اعتماد به نفس، احساس پوچي و بي ارزش بودن و احساس گناه مي كند.
او در اين دوران حي مي كند انرژي ندارد و نمي تواند كارها و فعاليت هايش را انجام دهد، و ممكن است تمركز لازم را براي انجام كارها نداشته باشد و حافظه اش دچار مشكل شود.
ذهن او درگير افكار منفي مي باشد و بيشتر به خودكشي و مرگ فكر ميكند و به اتفاق ها و وقايع اطرافش توجه نمي كند.
فرد در دوران افسردگي ممكن است كم اشتها شود و كاهش وزن پيدا كند و در خواب او اختلالاتي به وجود آيد و به كم خوابي و بي خوابي يا خواب زيادي داشته باشد.
براي درمان اين افسردگي قرص ضد افسردگي تاثيري در كنترل علائم ندارد چون مصرف قرص باعث مي شود فرد از دوره افسردگي خارج شود و سريع تر به دوره شيدايي يا مانيا وارد شود.
در ادامه مقاله با دوره شيدايي آشنا خواهيد شد.
شيدايي يا مانيا
هنگامي كه فرد از حالت افسردگي خارج مي شود وارد حالت شيدايي مي شود، او در اين حالتبيش از اندازه خوش حال و سرخوش و خوش بين است.
فرد بيمار در حالت شيدايي بسيار صحبت مي كند و ممكن است از موضوعي به موضوع ديگر برود و دچار لغزش كلامي شود.
فرد در اين حالت ممكن است با كساني كه با نظرات او موافق نيستند پرخاشگري كند چون عصبي و بسيار تحريك پذير مي باشد.
افرادي كه به اختلال دوقطبي دچار مي شوند انرژي زيادي دارند و آنها انگيزه زيادي براي رسيدن به اهدافشان دارند و ممكن است توانايي و استعداد خود را بيشتر از آنچه است تصور كنند.
آن ها خود را لايق موفقيت مي دانند و احساس برتري ميكنند ميل جنسي آن ها زياد است و رغبتي به خوابيدن ندارند.
تفاوت اختلال دو قطبي پيشرونده با اختلال خلق ادواري
اختلال خلق ادواري نسبت به اختلال دوقطبي بسيار سطح ضعيف تري دارد و علائم آن بسيار خفيف مي باشد.
در اين اختلال علائم و نوسانات فرد در حال تغيير است و در طي دو سال تغييراتي در آن به وجود مي آيد و هيچ گاه فرد به افسردگي اساسي مبتلا نمي شود.
اما در اختلال پيشرونده فرد هر 48 ساعت ممكن است خلق او عوض شود و به دوره افسردگي يا دوره شيدايي دچار شود.
در اختلال پيشرونده زندگي فرد به طور كامل دچار اختلال مي شود و از تحصيل و شغل باز مي ماند و ممكن است فرد دچار اختلالاتي چون پيش فعالي شود.
درمان اختلال دو قطبي پيشرونده
براي درمان اختلال دو قطبي پيشرونده مي توان از تركيب روان درماني و دارو درماني استفاده كرد.
براي درمان اين بيماري مي توان از داروهاي تثبيت كننده خلق مانند ليتيوم علائم بيماري را تا حدي كنترل كرد و فرد را از نظر خلقي به ثبات رساند.
داروهاي ديگري مانند ضدافسردگي و داروهاي آنتي سايكوتيك در صورت وجود هذيان و توهم مي تواند به فرد بيمار كمك كند.
در كنار دارودرماني و روان درماني مي توان از درمان هاي رفتاري و روانشناسي نيز استفاده كرد.
روان درماني روش ها و انواع مختلفي دارد كه مي توان به موارد زير براي درمان اختلال دو قطبي پيشرونده اشاره كرد.
- درمان شناختي- رفتاري
- روان درماني بين فردي
- خانواده درماني
- رفتار درماني
- درمان مبتني بر روانكاوي
براي درمان فرد ابتدا بايد اطلاعات كافي در مورد بيماري را به فرد بيمار بدهيد تا به خوبي با بيماري خود آشنا شود و بعد براي درمان به او كمك كنيد.
در مشاوره روانشناسي مي توانيد به فرد كمك كنيد تا به زندگي معمولي و نرمال خود باز گردد و شغل و تحصيل خود را ادامه دهد تا در آن ها موفق شود.
نقش مركز مشاوره در درمان اختلالات دو قطبي
مركز مشاوره با افراد متخصص مي تواند كمك زيادي به افراد بيمار كند آن ها مي تواند با دادن كيفيتي عالي در زمينه مشاوره هاي خود موفق باشند.
با مشاوران مي توانيد به صورت تلفني و حضوري تماس برقرار كنيد و با آگاه كردن آن ها از مشكلات خود راهنمايي و مشاوره دريافت كنيد.
آن ها با دادن راهكارها و روش هاي صحيح شما را راهنمايي مي كند كه براي درمان بيماري چه كنيد و اختلالات دو قطبي پيشرونده و اختلالات رواني با استفاده از روانشناس قابل كنترل مي باشد.
سوالات متداول
موثرترين راهكار درماني براي اختلال دو قطبي پيشرونده چيست؟
انتخاب روش درماني براي افراد مختلف متفاوت است و به شرايط و شدت و ويژگي هاي فردي بيمار بستگي دارد.
تلفيق دارودرماني و روان درماني مي تواند يكي از روش هاي اصلي براي درمان اختلال دو قطبي پيشرونده باشد.
براي درمان فرد مي توان از داروهاي تثبيت كننده خلق در كنار جلسات شناختي رفتاري استفاده كرد تا بيمار افسردگي او كمترشود.
- ۳۲ بازديد
- ۰ نظر